علاقه مردم ایران به خودروهای به روز و مدرن و عطش و میل به خرید خودروی امن و پیشرفته، ایران را از کوبا متمایز میکند زیرا هم امکان خرید خودروی خارجی نو و هم خودروی دست دوم خارجی برای تجّار فراهم است که آنرا وارد بازار نمایند و به دست مشتری برسانند و هم امکان خودروی تولید داخل وجود دارد که مطابق با نیاز مردم و کشش بازار خودروی بومی تولید نماید.
با وجود محدودیت های بسیار در کوبا به جهت تولید خودرو و واردات آن، میلی به تولید یا واردات خودرو در این کشور دیده نمی شود و مردم پذیرفته اند که باید به همین خودروهای قدیمی بسنده کنند آنها خودروهای کلاسیک را به بهترین نحو بازسازی و زیبا کرده اند و از آنها لذت میبرند.
اگرچه کشور کوبا فاقد دانش و توان تولید خودرو است اما با توجه به تحریم های کشور و تحمیل انحصار های داخلی و خارجی این کشور از دایره واردات خودروی پیشرفته بیرون مانده و مردم کوبا از تکنولوژیهای روز محروم هستند.
در کشور ما ایران اوضاع کمی پیچیده است، ایران دارای دانش تولید خودرو است و منابع انسانی و مکان و تجهیزات تولید قطعات خودرو را دارد حتی امکان واردات خودرو نیز دارد حتی بعضا خودروهایی را در خیابانهای ایران مشاهده میکنیم که تولید آنها زیر 100 دستگاه در دنیا است.
اما بازار خودرو ایران دیگر نمیپذیرد که همه مردم خودروی پنجاه سال پیش را تعمیر کنند و با بازسازی آن را دوبار سوار شوند و به دل جاده ها بزنند.
بعد از انقلاب سال ۱۹۵۹ در کوبا، حکومت این کشور خرید خودروهای جدید را تقریباً غیرممکن کرده بود. وضعیت اقتصادی کوباییها به حدی ناکارآمد بود که توان خرید خودروهای جدید را نداشتند. به همین دلیل رانندگان کوبایی، خودروهای کلاسیک دهه ۱۹۵۰ خود را تا به امروز نگه داشتهاند. این خودروها عمدتاً قبل از انقلاب به کشور وارد شده بودند. این عادت مردم کوبا به خودروهای قدیمی تا به امروز باقی مانده است و به سادگی تغییر نمیکند. در واقع، کوبا به عنوان کشوری شناخته میشود که مردمش عاشق خودروهای کلاسیک خود هستند.