سپس با استفاده از ولتمتر، این سنسور بررسی میشود تا نقص عملکرد آن مشخص شود.
سنسور اکسیژن یک قطعه الکترونیکی است که در خودرو میزان اکسیژن موجود در گازهای خروجی اگزوز را بررسی میکند؛ بهعبارتدیگر، این سنسور با اندازهگیری میزان اکسیژن خروجی از اگزوز، مقدار اکسیژن سوخته نشده در فرایند احتراق موتور را مشخص میکند.
درنتیجه، پس از روشن شدن موتور در هوای سرد چند دقیقه طول میکشید تا این سنسورها سیگنال تولید کنند زیرا حرارت اگزوز آنها را به دمای عملیاتی میرساند.
علامت بعدی، افزایش مصرف سوخت است زیرا در صورت خرابی سنسور، ECU اطلاعات درستی دریافت نمیکند و بنزین بیشتری به موتور تزریق میشود.
بد کار کردن موتور در حالت درجا، مکث لحظهای موتور هنگام شتاب گیری و بوی بد دود اگزوز ناشی از تزریق سوخت اضافی و خامسوزی هم از دیگر علائم خرابی سنسور اکسیژن هستند.
در کشورمان نیز اکثر خودروها نیز دو سنسور هوا دارند.
سنسورهای گرمکن دار چهار سیم خود در دو نوع پایه کوتاه و پایه بلند تولید میشوند که تفاوت آنها در نوع و ارتفاع سوکتشان است.
ساختار سنسورهای اکسیژن اما فرمی ثابت دارد که شامل بدنه سرامیکی یا چینی، الکترودهای پلاتینیومی، غلاف با جنس دیاکسید زیرکونیوم و المنت گرم شونده میشود.
تعداد سنسور اکسیژن در هر خودرو
با استفاده از این سنسورهای گرمکن دار، احتراق موتور زودتر به حالت بهینه رسیده و درنتیجه آلایندگی آن در هنگام روشن شدن در هوای سرد کمتر میشود.
آزمایش، تعمیر یا تعویض سنسور
البته در ابتدا باید سیمهای اطراف سنسور بررسی شود تا مطمئن شویم که سائیدگی و پارگی در آنها وجود نداشته باشد.
پس از انجام این آزمایشها، اگر سنسور قابل تعمیر باشد، در مراکز معتبر میتوان آن را تعمیر کرد اما اگر عمر سنسور تمام شده باشد باید آن را تعویض کرد.
عوارض عدم تعویض سنسور اکسیژن خراب
علاوه بر این، در خودروهایی که روغنسوزی دارند، ورود مایع خنککننده به اگزوز و فسفر ناشی از سوختن روغن میتواند باعث خرابی سنسور هوا شود.
در خودروهای قدیمی، این سنسور پس از کارکردی بین 50 تا 80 هزار کیلومتر باید تعویض میشد اما در خودروهای جدیدتر این قطعه میتواند تا 160 هزار کیلومتر بدون مشکل کار کند.
ECU از طریق خواندن اطلاعات سنسور اکسیژن، مخلوط سوخت را در حالت متعادل نگه میدارد.
اگر اطلاعاتی ارسال نشان از غلیظ بودن سوخت داشته باشد، ECU زمان پاشش سوخت توسط انژکتورها را کوتاهتر میکند تا میزان سوخت تزریقشده در موتور کاهش یابد.
در مرحله بعد، باید خودرو را روشن کرد تا حدود 20 دقیقه کار کند و گرم شود.
ازآنجاییکه این سنسور نقش مهمی در کارکرد موتور ایفا میکند، اگر خراب شود و مالک به تعویض آن بیتوجهی کند عوارضی را به دنبال خواهد داشت که مهمترین آنها افزایش آلایندگی خودرو است.
درصورتیکه دیاگ مشکل سنسور اکسیژن را نشان دهد میتوان با مراجعه به تعمیرکار مجرب، آن را بررسی کرد زیرا در برخی موارد امکان تعمیر سنسور نیز وجود دارد و میتوان دوباره از آن استفاده کرد.
این نوع سنسورها که در سال 1982 ظاهر شدند، در داخل خود یک مدار گرمکن دارند درنتیجه بسیار سریع (طی 30 تا 60 ثانیه) به درجه حرارت عملکرد خود میرسیدند.
البته خودروهایی که از پیشرانه V6 یا V8 با سیستم اگزوز دوگانه استفاده میکنند به چهار سنسور اکسیژن مجهز هستند که یکی در نزدیکی هر بلوک سیلندر و یکی هم پس از کاتالیزور قرار میگیرد.
آشنایی با علائم خرابی سنسور اکسیژن
بوش اولین سنسور هوا مخصوص خودرو را در سال 1976 معرفی کرد و شرکتهای ولوو و ساب اولین خودروسازانی بودند که از آن استفاده کردند.
سنسور اکسیژن برای اولین بار توسط شرکت بوش ابداع شد و در دهه 60 میلادی توسعه پیدا کرد.
انواع و ساختار سنسور
نسل ابتدایی این سنسورها
اولین علامت از علائم خرابی سنسور اکسیژن، روشن شدن چراغ چک خودرو است.
البته آب، خاک، رطوبت و گردوخاک موجود در محیط رانندگی، عوامل مهمی در خراب شدن سنسور هوا هستند و میتوانند عمر آن را کوتاه کنند.
علائم خرابی سنسور اکسیژن
سنسورهای اکسیژن قدیمی از نوع تک سیم بودند و گرمکن نداشتند.
همچنین خرابی این قطعه میتواند مصرف سوخت را افزایش دهد و اگر به مدت طولانی خراب شده باشد و آنرا تعویض نکنید در ادامه برای خودرو شما خرابی کاتالیزور خودرو را نیز دنبال خواهد داشت.