در کشورمان هرچند این موضوع مغفول مانده است اما طی چند وقت اخیر سنگینسازان داخلی در این زمینه حرکتهایی انجام دادهاند. در خرداد سال 1400، اولین اتوبوس برقی ایرانی با مشارکت گروه مپنا و شرکت عقاب افشان معرفی شد تا آغازگر تغییر بزرگی در ناوگان حملونقل عمومی کشور باشد. سپس مدت کوتاهی بعد یعنی در اسفند همان سال نیز ایرانخودرو دیزل نیز اقدام به معرفی اتوبوس شهری برقی خود کرد. این اتوبوس که بر اساس استراتژیهای کلان گروه صنعتی ایرانخودرو و بر پایه اتوبوس شهری آتروس توسعه یافته، با نام تجاری e-Atros معرفی شد. این اولین اتوبوس برقی گروه صنعتی ایرانخودرو است که مطابق با استانداردهای بینالمللی و فناوریهای روز جهان به تولید رسیده و بهعنوان پرقدرتترین اتوبوس برقی ساخت داخل و با بالاترین ظرفیت باتری، به بازار حملونقل عمومی کشور معرفی شد.
اتوبوس برقی ایرانخودرو دیزل که میتواند سهم بزرگی در هوشمند سازی حملونقل عمومی کشور ایفا کند، از ویژگیهایی همچون طراحی بدنه و شاسی یکپارچه (مونوکوک)، ارتباط با مرکز داده، بازیابی انرژی، سامانه نمایشگر پیشرفته و سامانه خنک کاری برخوردار است. یکی از بزرگترین مزیتهای تولید این محصول در شرکت ایرانخودرو دیزل علاوه بر برخورداری از بزرگترین خط تولید اتوبوس در خاورمیانه، طراحی و ساخت کاملاً بومی این محصول بر مبنای پلتفرم اتوبوس دیزلی آتروس است که باعث افزایش سرعت در تولید محصول نهایی و عرضه آن به مشتری خواهد شد. بهتازگی نایبرئیس و سخنگوی شورای شهر مشهد از برنامه ورود اتوبوس برقی به خطوط اتوبوسرانی این شهر خبر داد و گفته است که این اتوبوس بهصورت آزمایشی وارد اتوبوسرانی مشهد خواهد شد تا بررسیهای فنی برای استفاده از آن صورت گیرد.
موسیالرضا حاجیبگلو با بیان اینکه ناوگان حملونقل عمومی شهر مشهد نیازمند نوسازی است، گفت طبق مصوبه هیئت دولت، هزار دستگاه اتوبوس موردنیاز استان خراسان و شهر مشهد است که میتوان از تولیدات داخلی و شرکت ایرانخودرو دیزل برای تأمین آن اقدام کرد؛ اما با توجه به سازگار بودن طراحی اتوبوس برقی ایرانخودرو دیزل با استانداردهای جهانی، علاوه بر تأمین نیاز داخل، امکان اخذ مجوز و تأییدیههای بینالمللی بهمنظور صادرات این اتوبوس به دیگر کشورها نیز وجود خواهد داشت.
استفاده از اتوبوسهای برقی علاوه بر کاهش آلودگی هوا، مزیتهای دیگری هم به همراه خواهد داشت. بر اساس بررسیهای انجام شده، استفاده از اتوبوس برقی ایرانخودرو دیزل برای جایگزینی ناوگان فرسوده حملونقل شهری، منجر به کاهش مصرف سوخت سالانه ۴۰ هزار لیتر به ازای هر دستگاه اتوبوس با میانگین پیمایش ۸۰ هزار کیلومتر در سال و همچنین کاهش انتشار سالانه ۲.۳ تن گاز آلاینده به ازای هر اتوبوس خواهد شد. علاوه بر این، هزینه پایین تعمیر و نگهداری برای مصرفکنندگان به خاطر استفاده از قوای محرکه برقی نیز، اتوبوسهای برقی را به گزینهای جذاب برای نوسازی ناوگان حملونقل عمومی شهرها تبدیل خواهد کرد.